در جوامع بدوي ، مجموعه ميراث فرهنگي بسيار اندك بوده و سطح دانش و مهارت ها آن چنان وسيع نبود ، درنتيجه نيازي به نظام آموزشي منسجم با سبك برنامه خاص احساس نمي شد . آموزش ، بيشتر از طريق خانواده انجام مي شد و جنبه غير رسمي داشت با گذشت زمان در كشورهاي مختلف ، نظام هاي آموزشي رسمي با ساختار بسيار منظم و برنامه ريزي شده ، شكل گرفت در ايران با وجود تاريخ و تمدن كهن ، سيستم آموزشي در طول تاريخ دچار تحول گرديده و تحولات بسيار وسيعي در مقاطع مختلف رخ داده است؛ البته دوره ابتدايي با اين اسم ، در نظام آموزشي ايران وجود نداشت . قبل ازتشكيل نظام آموزشي نوين ، در ايران بيشتر مكتب خانه و مدارس ديني وجود داشت ، افراد روحاني ، مكتب خانه را اداره مي كردند و دروس قرآن و ادبيات فارسي به كودكان آموخته مي شد بعد از انقلاب مشروطه در سال ١٢٩٠ هجري شمسي ، قانون معارف براي اولين بار تصويب شد ، در نتيجه آموزش ابتدايي را به عنوان اولين مرحله ساختار نظام آموزشي نوين ايران معرفي نمود و لزوم بسط و گسترش آموزش ابتدايي نوين در تاريخ ايران ، براي اولين بار مطرح شد در سال ١٣٢٢ طبق قانون تعليمات اجباري ، آموزش ابتدايي به عنوان يك دوره آموزش عمومي و تعليمات اجباري ، مطرح و همگاني شد طبق ماده دوم قانون تعليمات اجباري ، طول دوره آموزش ابتدايي ، شش سال تعيين شد ، ولي در سال ١٣٤٥ هجري شمسي ، مدت اين دوره به پنج سال تقليل پيدا كرد
- سه شنبه ۱۹ خرداد ۹۴ ۱۱:۴۸
- ۵۸ بازديد
- ۰ نظر